“wie het laatst lacht…”

Al bij de eerste ontmoeting van deze twee teams was het duidelijk: allesbehalve liefde op het eerste gezicht. Enkele (oud)speelsters hebben aan deze wedstrijd, en met name het einde daarvan, nog erg goede herinneringen. Gelukkig liep een kleine vechtpartij goed af. Een latere ontmoeting werd er helaas niet veel beter op. Blijkbaar waren de herinneringen aan de eerste wedstrijd nog te vers.

Vandaag was echter de dag dat we onze oude bekende weer eens onder ogen moesten zien. Met een eerste plaats in de ranglijst was dit toch zeker een tegenstander die we niet moesten onderschatten.

Na een regenachtige training op vrijdag, konden deze zaterdagmiddag de natte voetbalschoentjes weer uit de tas. Iedereen keek al erg uit naar deze wedstrijd, want we moesten en zouden van de koploper winnen. Nadat het tweede van de dames van IJzendijke een goede overwinning behaalde tegen de Meeuwen met 3-2, was het nu aan ons de beurt om er een 6-punten-dag van te maken!

Tijdens onze opwarming kwam de tegenstander langsgelopen. Daartussen zagen we al meteen een paar bekende gezichten. Lora merkte op dat ze er ‘goed’ uitzagen, maar niet iedereen snapte wat ze daar precies mee bedoelde. Enkelen van ons waren er namelijk van overtuigd dat we de wedstrijd op het gebied van uiterlijke schoonheid toch zeker wel zouden winnen! De vraag vandaag was echter of we de overwinning ook op het veld konden behalen. Dit beloofde een spannende 90 minuten te worden.

De eerste helft verliep gelijk goed vanaf de eerste minuut. Er werd direct druk gezet, waardoor we verschillende kansen creëerden. Helaas liet een echte voltreffer nog op zich wachten. Er werd hard gewerkt om SVS geen kansen te geven, maar later in de eerste helft ging het toch mis. Een mooi afstandsschot op het doel werd weggeslagen door Liza, maar helaas stond daar een spits af te wachten. In de rebound werd de bal behendig ingeschoten, wat tot een 0-1 achterstand resulteerde. Met deze achterstand gingen we ook de rust in.

De tweede helft waren we ondanks alles nog steeds gedreven en lieten we het er niet bij zitten. Wij creëerden namelijk de meeste kansen. Het was nu alleen nog wachten totdat de bal uiteindelijk zijn weg in de netten vond. Gelukkig gebeurde dit ook en zorgde Thea voor de 1-1 op het scorebord. Na deze gelijkmaker waren we er helemaal van overtuigd dat we de drie punten thuis zouden houden. De scheidsrechter herinnerde iedereen er ondertussen aan om vooral zijn of haar mond dicht te houden. Dit vond niet iedereen even gemakkelijk, waardoor het spel nog een paar keer werd stilgelegd en er een gele kaart werd uitgedeeld aan de kant van SVS. Er volgden nog meer mooie aanvallen van IJzendijke, waarvan er nog één tot een treffer leidde. Een bal werd vanaf de linkerkant door Thea weer netjes in het doel geplaatst. Een stand van 2-1 konden we natuurlijk niet meer weggeven! Toch hielden we het de laatste 10 minuten nog even spannend. Een spits van SVS kon nog een enkele keer doorlopen, maar tot een doelpunt heeft dit niet geleid. Met een eindstand van 2-1 en een mooi spel waren we dik tevreden!

Toen het fluitsignaal klonk, volgde er dan ook direct luid gejuich aan de kant van IJzendijke. Dat we door (supporters van) de tegenstander nog werden uitgemaakt voor boeren kon ons na deze verdiende overwinning helemaal niets meer schelen. Wij weten wel beter, want zoals we al na de eerste ontmoeting met SVS zeiden: “wie het laatst lacht…”  

Stephanie

- Woman of the match: Dafne

- Winnaar van de uil: Nouk met haar goed voorspeld 2-1 winst op SVS!

- Volgende voor het verslag: Thea