IJzendijke VR1 - Berkel VR1

Walking dinner nekt IJzendijke dames 1

Afgelopen zaterdag was het zover, de laatste thuiswedstrijd van de tieke dames van dit seizoen. Een seizoen dat gekenmerkt werd door uitersten; een super-de-luxe bus voor naar de uitwedstrijden en nieuw drinkbussen dankzij onze chauffeur, maar ook een seizoen met mega veel geblesseerden en significant meer speelminuten voor een paar niet nader te benoemen dutsen. Als klap op de vuurpijl was daar bovendien vorige week ook nog de allereerste vechtpartij sinds het ontstaan van ons dameselftal. Daarnaast is het ook het eerste seizoen sinds onze oprichting vier jaar geleden dat we geen kampioen zijn geworden en ook niet meer kunnen promoveren.

Maar gelukkig hebben we het bekertoernooi nog!  (23 april 18.30 uur : BSC Roosendaal-IJzendijke)

 De wedstrijd van vandaag moest gespeeld worden tegen Berkel (en Rodenrijs?), de nummer twee van de ranglijst. Bij winst tegen ons en een verlies van nummer één Rijnvogels, kan de ploeg de koppositie overnemen. Voor deze dames stond er, in tegenstelling tot ons, dan ook veel op het spel. Misschien dat dat de reden was dat ze al iets vroeger van huis waren gegaan. De dames werden namelijk al om half twaalf gespot toen ze bij Petit Paris naar binnen gingen, door de altijd nieuwsgierige medebewoonster van een pand aan de Rue de la Reine. Door enkelen van ons werd vooraf in de kantine geopperd dat de dames van Berkel misschien wel wat té stevig geluncht zouden hebben.  Zou dit misschien in ons voordeel kunnen werken?

Voor het eerst sinds een maand of twee hadden Nico & Hans weer de beschikking over een wat bredere selectie. Door dit ‘luxeprobleem’ moesten er voor het eerst sinds tijden weer tactische beslissingen door het duo genomen worden. Dit resulteerde in de volgende opstelling:

                                  Liza                     

Jantien               Brigith                    Stephanie

                                Nouk

Kylie                      Mak                       Mullie

                                Roos

                Maud                    Kelly

Bank:  Soof, Poockie, Munck, Maartje

Vanaf de eerste minuut begonnen we lekker fel aan de wedstrijd. Er werd mooi combinatievoetbal gespeeld en duels werden veelal gewonnen. Berkel was het eerste gedeelte van deze helft duidelijk onder de indruk van ons spel en ook Nico had vooraf niet verwacht de kennis uit zijn training Positive Coaching zo veelvuldig te kunnen gebruiken. Na ongeveer twintig minuten resulteerde dit goede spel in de verdiende 1-0 voorsprong via Kelly.  Tien minuten later kwam Berkel echter onverwachts toch op gelijke hoogte via een, voor Liza onhoudbaar, prachtig afstandsschot.

In het restant van de eerste helft kregen onder andere Maud, Roos en Mullie nog wat kansen, maar het geluk bleek vooralsnog niet aan onze kant.

Met een positief gevoel gingen we aan de thee. Nico benadrukte blij te zijn met het vertoonde spel en alle vertrouwen te hebben in een goede afloop. Nathalie kon gaan warmlopen in de rust, aangezien onze captain besloten had dat een vreetfestijn wel even wat belangrijker was dan een potje voetbal. En gelijk heeft ze natuurlijk! 

De tweede helft begonnen we een stuk minder sterk. Berkel trok het spel meer naar zich toe en creëerde daardoor ook al snel enkele kansen. Na een kwartier in de tweede helft moest Berkel echter met tien man verder, nadat een speelster met twee keer geel naar de kant werd gestuurd. Hierdoor geloofden we er weer even in en al vrij snel kwamen we via het tweede doelpunt van Kelly weer op voorsprong.  Zoals wel vaker het afgelopen seizoen, konden we ook nu de voorsprong niet lang vasthouden. Binnen twee minuten scoorde Berkel de verdiende gelijkmaker. Deze klap kwamen we niet meer te boven en Berkel profiteerde optimaal door ook nog de 2-3 en 2-4 binnen te schieten.  De wissel van Munck die er nog in kwam voor Poockie, kon hier helaas niks meer aan veranderen.

2-4 was de eindstand.

Na de wedstrijd hoorden de dames van Berkel dat hun directe concurrent Rijnvogels verloren had van Barendrecht. Een klein feestje was hier dus wel op zijn plaats vonden deze dames. Onze gettoblaster viel redelijk in het niet vergeleken met de heuse karaoke-installatie die door deze dames het veld werd opgesjouwd. En ook van de inhoud van de koelbox, die de dames van Berkel hadden meegenomen, waren enkele van ons redelijk onder de indruk.  Maar de functie van de bussen slagroom hierin was ons nog steeds niet duidelijk. Lachend antwoordden de dames: “Weten jullie dat niet? Komen jullie uit een dorp ofzo?”. Nadat we dit beaamd hadden waren de dames uit Berkel echter niet te bedonderd om Mullie & Maartje te laten meegenieten van het heerlijke drankje wat ze met deze slagroom bereiden.

Benodigdheden: Malibu, slagroom en een bierviltje.

Waarschuwing: ligt redelijk zwaar op de maag, zeker in combinatie met chinees voedsel.

Reporter:  Maartje