Stedoco VR2 - IJzendijke VR1

Stedoco DA2  - vv IJzendijke DA1

Kwart over 7 was het toen de eerste wekkers al afgingen. We mogen weer gaan voetballen!

Zoals bij elke uitwedstrijd mogen we meerijden met Carlo. Dus bus zat dit keer goed vol. Er waren zelfs maar 4 plekjes over in plaats van 14 plekken over! Er waren gelukkig nog supporters mee! Buuze( slapendJ ), Pookie en Brigith.

De reis begon rustig, iedereen had nog even de tijd nodig om wakker te worden. Maar langzamerhand werd er steeds meer gekletst en werd de muziek aangeslingerd. Na de tussenstop werden we overvallen met verschrikkelijke, lelijke, uit de jaren stub(stof) muziek. Wat velen van ons niet heel erg op prijs konden stellen. Maar Carlo en Nico hadden een deal gemaakt over welke muziek we mochten draaien. Gelukkig werd er na 5 min ingegrepen! Toen kwamen de kleedkamer hits weer uit het cd hoesje.  

Eenmaal aangekomen konden we nog even van het zonnetje genieten op het buiten terras. Dit kon niet lang genoeg duren, dat snap je zelf ook wel. Maargoed we moesten ons maar eens gaan omkleden. Zoals altijd draaien we muziek in de kleedkamer maar deze keer was het toch iets moeilijker. Geen stopcontact in de kleedkamer??? Dan maar het 20 meter lange verlengsnoer pakken, wat het overigens nog niet haalde waardoor de radio buiten op de parking stond. Zo kan het ook!

De bespreking

We staan 7^e maar het is nog niet gespeeld. Alles is nog mogelijk, het scheelt 6 punten met nummer 4. Dus probeer er nog wat van te maken vandaag, maar de druk is eraf. Het gaat om het plezier… MAAR alles is nog mogelijk! ‘Duidelijk Nico de Mus, wil dat we plezier hebben maar klimmen in de ranglijst staat stiekem nog steeds voorop”.  Want ja alles is nog mogelijk!

De opstelling was als volgt :

                  Stephanie

Lora                                      Jantien

                    Maria

                 Marjolein

                      Roos

Marieke                              Nouk    

                   Kelly   Maud

Door een vervelende hamstring blessure kon Sophia niet meedoen en is Maria hiervoor in de plaats gekomen.

De wedstrijd

De scheids was er zeker te weten klaar voor. Ofja dat idee had ik toch wel. Broekje tot de oksels opgetrokken, sokjes opgetrokken en shirt in de broek. Heerlijk. Misschien waren we daardoor even de weg kwijt. Want het begon allemaal niet zo soepel. Iedereen moest nog even wennen aan zijn plek en misschien hier en daar nog wat slapertjes uit de ogen vissen. Dat leverde een aantal discussies op over  wie waar moest staan en wie, wie moest aanpakken. De 1 – 0 was hier ook het gevolg van.

Daarna konden we het wel redelijk oppakken. Wel waren ze steeds gevaarlijk bij onze goal. Na enige tijd kon Roos gelukkig de gelijkmaker scoren. Een mooie goal van buiten de 16, netjes in het hoekje geplaatst. De keeper was verrast. Na deze goal kregen we veel zelfvertrouwen en ging het tikken steeds beter. Alleen die 2 kabouters voorin waren behendig en snel. Daar moesten we beslist voor oppassen. Maar geen zorgen Roos was aan de dribbel geraakt 2 keer twijfelde ze om te spelen maar zette haar actie voort, tot ze op een gegeven moment de bal nog voor het doel kreeg en bij de eerste paal stond Kelly klaar om hem binnen te tikken. Het was dus 2 -1. Maar het was nog steeds oppassen geblazen want Stedoco was duidelijk nog niet uitgepraat ( met de voetjes dan ). En jawel voor rust werd het nog 2 -2. Huppelepup schiet de bal tussen alles en iedereen door, Liza een beetje verrast en kon net de bal niet pakken, deze werd in de rebount snoeihard binnen geschoten door dat kaboutertje. Waar haalt ze de kracht ook vandaan maargoed.

RUST

Wat kan ik zeggen over de tweede helft. Marieke heeft bewezen dat je ze overal kan neerzetten. Die kon me daarom goed uit te voeten in de spits en als rechtshalf en als voorstopper. De druk werd steeds groter op ons goal en tweede helft hadden we wat moeite om elkaar weer te vinden. De tegenstander werd fysiek ook een stukje agressiever. Nu ging het echt om strijdlust. De bal werd wel zo goed mogelijk weggewerkt maar de aanval was bagger, de bal ging daar steeds verloren door een of andere druiloor met nummer 9. En zo sta je met je rug tegen de muur. We hebben 2 kansen gehad in de tweede helft en Stedoco 60 kansen ? Als dan uiteindelijk de 3 -2 valt met nog een kwartier op de klok dan weetje je gewoon dat het heel moeilijk wordt om ze nog terug te pakken. Langs de lijn Nico en Hans zwaar in overleg. Kan me zo voorstellen wat er op dat moment werd besprokenJ

Marieke heeft bewezen dat je ze overal kan neerzetten. Die kon me daarom goed uit te voeten in de spits en als rechtshalf en als voorstopper. Daarom is zij de man of the match geworden!

3^e helft

Nadat iedereen had gedoucht konden we weer op weg naar huis. Carlo zat al 2 uur te wachten in de bus. Ja goed als je maar 2 douches hebt dan gaat het is langzamer. Iedereen aan dek, en karren maar! Niet voor lang……. Carlo draait de bocht om en er komt een klein boodschappen autootje aangereden. En ja je gelooft het niet, zit er daar toch wel een oud omaatje in. Die beslist niet achteruit gaat. Dus na 5 minuten heen weer gebaren te maken vind ze het wel genoeg. Ze pakt triomfantelijk haar handrem, zet haar autootje vast en gaat met de handen over elkaar zitten. Nou daar sta je dan. Nadat Carlo de politie wilde bellen, kwam de dochter naar ons toe. Dat wij maar achteruit moesten, dusja uiteindelijk moet je dan maar toegeven als er achter dat fossiel al 6 auto’s staan. Achteruit, achteruit, achteruit en weer vooruit.

En weg waren we!