Toen voetballen even bijzaak leek... 

Omdat de blauwe Toyota het met hoge snelheden door de polder niet haalde om op tijd te komen vorige week spraken de Bressiaanders op tijd af om te vertrekken. Nadat Maud, Kelly en Annick had opgehaald gingen we langs Tankstation van den Hemel. Moederlief sprong gelijk recht toen ze het getoeter hoorde van de Renault Sport. Alle spullen paste maar net in de auto. Want ja vandaag was geen gewone zaterdag, nee vandaag was het feest. Na een (te) lange tijd gingen we weer eens ouderwets op stap. Lisa had haar appartement beschikbaar gesteld om te overnachten. Ondanks haar net nieuw binnen gekomen meubels had ze veel vertrouwen in ons. Volkomen terecht. Breda was de place to be. In gedachten droomde we weg. Shit! We moeten nog wel voetballen. Ohja. Focus. 

In de Renault passeerde veel onderwerpen de revue. Educatieve onderwerpen, sensatie beluste onderwerpen en gewoon stomme praat. Maar we hebben wel iets heel gaafs ontdekt. Hebreeuws is een stokoude taal maar geloof het of niet bij LCOI kun je gewoon een cursus volgen. Voor de geïnteresseerde onder ons. Speculerend over de oorsprong kwam Maud erachter dat Hebreeuws gewoon Hubrekkig Zeeuws is. Daar waren we het allemaal mee eens. Wist u dat? Shallom corim li Kelly, Hallo ik ben Kelly betekend? Dan weet je dat nu. Van Hebreeuws naar een pyama met lange mouwen. "Heb jij een pyama met lange mouwen!!?" Helemaal verschrokken keek Lora om zich heen. Voorzichtig werd de vraag gesteld of Eli dan nog steeds ja uhm zin heeft. Zeker wel! Pyama's zijn anno 2016 gewoon hartstikke in. Maar wat gingen we nou vandaag ook weer doen. Ohja voetballen! Oké. Focus. Ik keek naar buiten en ik was aan het dagdromen dat iemand in Breda een pilletje in mijn drinken gooide en dat ik de weg kwijt was. Toen ik dat vertelde kwam op de achterbank de Pablo Escobar van Bresjes tot leven. Over pilletjes gesproken, smintjes en smarties lijken daar verdomde veel op. Wie het volledige verhaal wil horen kan vragen naar de Pablo van Bresjes. Wees gewaarschuwd. 

Nadat we een aantal tankstations voorbij reden, omdat we twijfelde of ze er wel goede broodjes zouden hadden, besloten we maar eens wat te gaan eten. Viermaal pannini kregen we van een vrouw die sowieso ongesteld was. SWS! Afijn de broodjes waren lekker. We vervolgde onze weg met ongeveer 144 km/u op de teller. Het was niet meer ver en binnen notime waren we gearriveerd en draaide Roos met haar schip ook net de parking op. Ja het kwam nu echt dichtbij, nog even kletsen en wat drinken halen in de kantine en hup omkleden. En we waren helemaal gelukkig want Lady Velde was er na lange tijd weer bij! Yes! Welkom terug Kylie. Voor de wedstrijd nog even het strijdplan doornemen, de opstelling en even de warming up doen. 

    Marloes

Annick    Karen     Lisa

    Nouk

Ypsilon    Roos     d'Hontje     

   Theo en Thea Kelly

Op de bank Kylie #kielieeee, Lora #jazzkoningin en Bo #partylover. 

Na de Yell liepen we naar buiten. Alleen moesten we wachten op penalty's van de voorgaande wedstrijd. Maar deze tijd bleef niet onbenut want we kregen instructies van de scheids. We mochten geen KUT zeggen maar wel Kom Uut Twente. Dussss.... Snel nog even een gemengde foto met de tegenstander, toen harmonie nog overwon. 

Voordat de wedstrijd begon fluisterde Piet; 'Ik ben benieuwd naar de eerste helft'. En met een zucht draaide hij zich om. Op enkele passes na, was het allemaal te kort en te hard. Het liep niet zoals we het in gedachten hadden. We kregen ook al veel te snel de 0-1 en de 0-2 tegen. We konden het nog voor rust rechtbreien naar 2-2. Door een prachtige volley van Maud en een solo van Thea. In de eerste helft werd er een doelpunt afgekeurd omdat er sprake zou zijn van hands. Maar als die naar in plaats van de Gamma naar Specsavers om een bril was gegaan dan had hij gezien dat het een aanname op de tettn was. Ik weet niet goed wat ik nog moet zeggen over de eerste helft. Liever niet te veel. 

In de rust moesten er dingen anders want we mochten niet verliezen van de Zweef. Dat zou ons ego schaden omdat we zoveel beter kunnen. Simpele aanwijzingen en een aantal positiewisselingen gingen we opnieuw na de Yell naar buiten. Kylie kwam erin! JAAAA! 

We kregen tweede helft heel veel ruimte en heel veel kansen maar dat leverde geen doelpunten op. En opnieuw werd er een doelpunt afgekeurd, dit keer door buitenspel. Lora en Bo versterkte later het team nog om te proberen een goal te maken.We hielden het even spannend tot de laatste minuut en besloten dan toch maar de 2-3 te maken. Roos schoof hem beheerst in het hoekje na een mooie driehoek op de 16. Deze tactische vrije trap leverde zomaar ineens een doelpunt op. Gelukkig maar. 

En de rest is geschiedenis. 

Maaarr toen, gingen we op stap naar het mooie Breda. Eerst nog even wat eten want op een lege maag is iedereen veel te snel ape. Een broodje bamihap en een paar frietjes tijdens het dansen. Ja ook de tegenstander had wel zin in een feestje. Er werden verschillende verzoekjes doorgegeven, waaronder 'zal ik jou eens even lekker in je bek schijten'. Haha ze hoorden het even donderen in Keulen geloof ik. Wat zeg je? Poep in je hoofd? Huh? Kijk maar ff. En daar ging ze, Maus alias de Tank, een stoel erbij en schreeuwen maar. Het was een korter optreden dan dat we gewend waren maar het was prachtig. De nieuwe versie van Snollebollekes werd ons voorgedaan door de meiden van Zweef. Op je rug met de benen omhoog, misschien nog weleens leuk voor in de Raayberg ofzo. 

Na een feestje in de kantine was het toch echt tijd om naar LISA haar crib te gaan. Ze had net nieuwe meubelen gekocht zei ze voorzichtig. Haha. Toen iedereen zijn spullen uit de auto's had gehaald in de parkeergarage konden we het mooie stulpje gaan bewonderen. Er was ruimte zat voor alle logies om in de huiskamer te slapen. Eerst een kleine rondleiding en dan hup bedden opblazen in het geval van Maud, in het geval van Blazziin was het oppompen. Iedereen heeft een korte fitness work-out achter de rug nadat ze hadden geholpen met het oppompen van het bed. In het kader van 'het duurt even maar dan heb je ook wat'. De hapjes konden de oven in, de chips op tafel en een lekker kaasje in een schaaltje. Iedereen werd voorzien van een biertje, wijntje of een radler. We gingen Kingzen. Nadat de quizmaster Lora iedereen had gewezen op de spelregels konden we beginnen. In het midden werd een leeg glas gezet. Dit glas werd door 4 verschillende personen gevuld met elk een ander soort drankje. De laatste die er iets aan toevoegde, na het pakken van kaart nr. 10, moest het glas leegdrinken. Na heel wat 'beschaafde' boeren, scheten, boeren die leken op kleine kipjes in nood, LISA voor de zoveelste keer de quizmaster in de ogen keek of een vraag beantwoorde, was het aan Maud om het glas te atten. Het was maar goed dat zij de eer kreeg, niemand had het zonder spugen kunnen leeg drinken. 

Na een heftig spelletje Kingzen was het toch echt tijd om de stad te verkennen. Roos haar geliefde zus Marte ging ook mee met het feestgedruis. Hoe de verschillende cafés heette en wat we allemaal gedronken hebben weet ik niet meer zo goed. Alles door elkaar was weer mijn motto voor deze avond. Ik geloof dat er meerdere dat motto hadden die avond. Na het ontmoeten van twee belgse rare gasten en een soort van lesbo achtige act, er mag geraden worden van wie, was het tijd om naar een ander café te gaan. Er ontstond nog wat discussie waar we naar binnen gingen maar uiteindelijk werd de knoop snel doorgehakt. Drie cafés verder was het tijd om weer te gaan. Het was inmiddels een uur of vier en we moesten weer vroeg uit de veren. Onderweg zongen we 'Mi ni lob' van Broederliefde en reed Yente samen met Talitha in een vuilnisbak rond bestuurd door Maud. Onderweg naar huis noemde iemand, een vaag persoon, mij Talitha.... heel raar. Of verzon ik die naam nou zelf? Ik weet het even niet meer. Eenmaal in bed wilde Talitha nog graag een nummertje zingen maar niet iedereen was hier even gelukkig mee, toch Nouk? 'Oké nu iedereen zijn mond houden, ik wil slapen. Ik word hier helemaal gek van!'. Na maarliefst twee uur slaap deed LISA vrolijk het licht weer aan om te vertrekken. Met een zat hoofd, een kater en te weinig slaap was het tijd om alle spullen te pakken. Ohja! En Erwin was er ook, die was die nacht ook al belaagd door de logies. Die jongen lag lekker te slapen toen er een bende 'dames' binnenkwam. STAPELEN! Maar bedankt voor de gastvrijheid Erwin.

Vol gas reden we naar huis met de Bresjes/Groede clan. Onderweg was Loortje oh zo gelukkig met haar flesje water. Ofja dit flesje WAS van Annick. De slokjes water weerhielde Lora ervan te moeten spugen. Bij thuiskomst kon iedereen slapen, chillen en bijkomen van het wilde weekend. Ik ben vast nog van alles vergeten te vermelden mocht iemand nog toevoegingen hebben, kijk maar ff. 

Volgende week gaan we er weer vol voor.  Zet het vaatje maar gereed want we gaan eens uit een ander vaatje tappen.