Een maatje te groot

Na vorige week te hebben gewonnen van Stedocio gingen we vol goede moed op weg naar de volgende tegenstander: op naar de match tegen Jong PEC Zwolle. Deze keer, ondanks de vele kilometers, pas om 11u45 vertrekken van het sportpark. De wedstrijd zou namelijk pas om 17u beginnen.

In de voorbespreking werden we door de trainer gewaarschuwd voor technisch en behendig goed voetbal van Jong PEC. Ook zouden de meiden snel zijn. Onze taak om op fysiek vlak duels te winnen en van daaruit te gaan voetballen. De volgende 11 speelsters mochten aftrappen voor de wedstrijd: Marloes, Lisa, Maud, Stephanie, Marjolein dM, Rosanne, Karen, Lora, Kelly, Carmen en Thea. Op de bank namen plaats: Nouk, Annick en Marjolein d’H. Bo bleef wegens een enkelblessure thuis.

Direct vanaf het fluitsignaal lieten de meiden van Jong PEC hoogstaand voetbal zien. Er was een duidelijk verschil merkbaar met de andere teams waar we dit seizoen tegen gevoetbald hadden. We werden ons er al snel bewust van dat dit echt hoofdklasse niveau is. Al vroeg in de wedstrijd werden we verrast met een tegendoelpunt, 1-0. We stroopten onze mouwen op en gingen op weg naar de gelijkmaker, echter kwamen we nauwelijks aan voetballen toe. Om duels te kunnen winnen moesten we wel kort genoeg op de man staan, maar Jong PEC stond positioneel sterk en waren ons telkens een stapje voor waardoor we vaak niet eens tot duels kwamen. Al snel resulteerde het goede spel van PEC Zwolle in de 2-0.  Hier en daar een kans voor IJzendijke, maar helaas werden deze niet benut. Bij de tegenstander leek alles wel te lukken, zelfs een ingestudeerde corner, waarbij een speelster van IJzendijke geblokt werd en hierdoor niet met haar man kon meelopen, de middenveldster van PEC kon op deze manier vrij inschieten, 3-0. Met deze stand gingen we de rust in.

In de rust een opvallend kalmere trainer dan de week ervoor. Er werd ons verteld te strijden om elk duel, want in de 1^e helft waren we nergens te bekennen. Korter op de man spelen en duels winnen. Zonder duels te winnen kom je niet aan voetballen toe en win je geen wedstrijden. Winst of gelijkspel zou moeilijk worden, maar tegenstand bieden en ons optrekken aan het niveau was een mooie uitdaging. Aahn dek, 2^e helft!

De 2^e helft gingen we met dezelfde speelsters het veld in. Rond de 55^e minuut werden vervolgens Stephanie en Karen gewisseld voor Nouk en Marjolein D’h. Echter nog voordat deze wissel kon plaatsvinden, wist PEC alweer te scoren. Deze keer doordat er twee man van IJzendijke op dezelfde speelster van PEC afstapten waardoor er een ander vrij kwam en wederom wist te scoren, 4-0. Vanaf de wissel werd er achterin 1 op 1 gespeeld.

En dan… een van de lichtpuntjes van de middag. Een voorzet van Rosanne richting het strafschopgebied van de tegenpartij. Uit de voorzet werd de bal terug gekopt door Marjolein dM richting Thea, die met haar ervaring (toch dubbel de leeftijd van de gemiddelde speelster van PEC) de bal netjes wist binnen te schieten, 4-1.

Aangezien ondergetekende werd gewisseld in de 55^e minuut en toch vrij beschaamd was met de 4-1 stand waarmee zij het veld mocht verlaten, heeft ze meer naar haar schoenen en de grassprieten er rondom gekeken dan naar het spel. Hierdoor zijn de overige 4 doelpunten van Jong PEC moeilijk te omschrijven. Wel werd het vanaf de kant nog duidelijker dat Jong PEC vandaag een maatje te groot was. Marjolein dM werd halverwege de 2^e helft gewisseld voor Annick.

Nogmaals een ingestudeerde corner, een aantal keren te laat/te laks doorverdedigen en het niet kunnen winnen van duels op het middenveld zorgden uiteindelijk voor de 8-1 op het scorebord. Helaas voor ons nog een afgekeurd doelpunt van Nouk. Na wat gerommel in het 16-meter gebied belandde de bal voor de voeten van Noukie. Ze twijfelt geen moment en schiet de bal met een strak schot in de netten. Maar buitenspel was gezien door de scheidsrechter waardoor het doelpunt werd afgekeurd.

8-1 was de einduitslag.

Teleurgesteld druipen we af naar de kleedkamers waarna we vervolgens met opgeheven hoofden de kantine van SV Zwolle binnen stappen. In de kantine is geen speelster van Jong PEC Zwolle meer te bekennen. De trainer hoopt dat ze aan hun avondeten zitten en dan snel naar bed zullen gaan. Hij verteld ons over hoe zijn meiden getraind en geschoold worden om uiteindelijk door te groeien in het voetbal. Zeer mooi om te horen dat het damesvoetbal momenteel deze aandacht en mogelijkheden krijgt.

Jong PEC was een maatje te groot vandaag. 25 maart 2017 staat de thuiswedstrijd gepland, we weten nu wat ons te wachten staat en zullen er alles aan doen om dan de 3 punten in IJzendijke te houden.

Volgende week HTC VR1 op het sportpark te IJzendijke, aftrap 15.00.

Zo… Klaar is Kees